„En mér fannst kjóllinn fallegur“ Karlar í kjólum og karlmennska

Karl í kjól er enn talið vera aðhlátursefni og karlmennska hans er dregin efa. En þegar kona klæðist buxum telst það eðlilegt og ekkert út á það að setja. Leitast verður við að svara því af hverju kjólar/pils séu kynjaðar flíkur eða kynjuð fyrirbæri? Hvernig bregst samfélagið við því þegar karlmaður ögrar normatívum hugmyndum um karlmennsku með því að klæðast kjól? Hvað liggur að baki því að karlmaður í kjól valdi uppnámi á félagslegum stöðugleika í samfélaginu? Sögulegt og menningarlegt samhengi kjóla í vestrænum samfélögum er skoðað og félagsfræðilegar og femínískar kenningar notaðar til þess að varpa ljósi á kynjaðar tengingar við klæðin. Kenningar West og Zimmerman um hvernig við leikum kyngervi okkar, táknrænar samskiptakenningar Goffmans um lífið sem leikhús og hvernig persónur leika hlutverk sín til þess að halda félagslegum stöðugleika í samfélaginu og kenningar Connell og Bridges sem snúa að því að greina karlmennsku og kvenleika verða skoðaðar. Núverandi kyntjáning og útlitsframsetning karla og kvenna endurspeglar ennþá hina femínísku baráttu. Stór partur af baráttu kvenna til þess að öðlast aukin réttindi var að sýna fram á að þær ættu tilkall til sömu réttinda og karlmenn í samfélaginu og að klæðast karlmannsfötum var hluti af valdeflingunni til þess að nálgast hin karllægu forréttindi. Væntingar samfélagsins til klæðaburðar eru kynjaðar sérstaklega þegar kemur að karlmönnum. Kvenleg flík gjaldfellir karlmennsku og færir þann sem ögrar henni neðar í stigveldi hinnar ríkjandi karlmennsku. Þegar kemur að klæðnaði eru hugmyndir okkar enn fastar í þessum tengingum við annað hvort karlmennsku eða kvenleika